phone icon 2310 41 41 00

Ινομυώματα

Τα ινομυώματα είναι καλοήθεις όγκοι που αναπτύσσονται στο μυϊκό τοίχωμα της μήτρας και αποτελούν συχνό πρόβλημα για πολλές γυναίκες. Αν και τα περισσότερα ινομυώματα δεν προκαλούν σοβαρά προβλήματα, κάποια μπορεί να επηρεάσουν την ποιότητα ζωής και τη γονιμότητα. Σε αυτό το άρθρο θα εξετάσουμε τι είναι τα ινομυώματα, ποια είναι τα συμπτώματά τους, πώς διαγιγνώσκονται και ποιες είναι οι διαθέσιμες θεραπείες για την αντιμετώπισή τους.

Τι είναι τα ινομυώματα;

Τα ινομυώματα είναι καλοήθεις όγκοι που αποτελούνται από μυϊκό και συνδετικό ιστό και αναπτύσσονται στη μήτρα. Εμφανίζονται συνήθως σε γυναίκες αναπαραγωγικής ηλικίας και μπορούν να ποικίλλουν σε μέγεθος από πολύ μικρά έως πολύ μεγάλα. Υπάρχουν διάφοροι τύποι ινομυωμάτων, ανάλογα με τη θέση τους στη μήτρα. Οι κύριοι τύποι είναι:

  • Ενδοτοιχωματικά ινομυώματα: Αναπτύσσονται στο τοίχωμα της μήτρας και είναι οι πιο συνηθισμένοι τύποι.
  • Υποβλεννογόνια ινομυώματα: Αναπτύσσονται κάτω από τον βλεννογόνο της μήτρας (ενδομήτριο) και μπορούν να επεκταθούν στην κοιλότητα της μήτρας. Συχνά μπορεί να προκαλέσουν προβλήματα υπογονιμότητας ή αποβολών.
  • Υποορογόνια ινομυώματα: Αναπτύσσονται κάτω από την εξωτερική επιφάνεια της μήτρας και μπορεί να επεκταθούν προς την κοιλιά.
  • Μισχωτά ινομυώματα: Συνδέονται με τη μήτρα μέσω ενός στενού μίσχου.

Ποια είναι τα συμπτώματα των ινομυωμάτων;

Τα συμπτώματα των ινομυωμάτων μπορεί να ποικίλλουν ανάλογα με το μέγεθος, τον αριθμό και τη θέση τους. Κάποιες γυναίκες μπορεί να μην παρουσιάζουν καθόλου συμπτώματα, ενώ άλλες μπορεί να αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα. Τα συνηθέστερα συμπτώματα περιλαμβάνουν:

Ποιες είναι οι αιτίες των ινομυωμάτων;

Η ακριβής αιτία των ινομυωμάτων δεν είναι γνωστή, αλλά υπάρχουν διάφοροι παράγοντες που μπορεί να συμβάλλουν στην ανάπτυξή τους:

  • Γενετικοί παράγοντες: Οι γυναίκες με οικογενειακό ιστορικό ινομυωμάτων έχουν μεγαλύτερο κίνδυνο να τα αναπτύξουν.
  • Ορμονικοί παράγοντες: Τα οιστρογόνα και η προγεστερόνη φαίνεται να προάγουν την ανάπτυξη των ινομυωμάτων. Αυτά τα ορμονικά επίπεδα είναι υψηλότερα κατά την αναπαραγωγική ηλικία.
  • Ηλικία: Τα ινομυώματα είναι πιο συνηθισμένα σε γυναίκες ηλικίας 30-40 ετών και συνήθως συρρικνώνονται μετά την εμμηνόπαυση.
  • Παχυσαρκία: Οι γυναίκες που είναι υπέρβαρες ή παχύσαρκες έχουν αυξημένο κίνδυνο ανάπτυξης ινομυωμάτων.
  • Διατροφή: Μια διατροφή πλούσια σε κόκκινο κρέας και φτωχή σε λαχανικά, φρούτα και γαλακτοκομικά μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο.

Πώς γίνεται η διάγνωση των ινομυωμάτων;

Η διάγνωση των ινομυωμάτων γίνεται μέσω κλινικής εξέτασης και διαγνωστικών εξετάσεων. Οι κύριες μέθοδοι διάγνωσης περιλαμβάνουν:

  1. Κλινική Εξέταση
    Ο γυναικολόγος μπορεί να ανιχνεύσει την παρουσία ινομυωμάτων κατά την κλινική εξέταση μέσω ψηλάφησης της μήτρας.
  2. Υπερηχογράφημα
    Το υπερηχογράφημα των έσω γεννητικών οργάνων είναι η πιο συνηθισμένη διαγνωστική μέθοδος για την ανίχνευση και την απεικόνιση των ινομυωμάτων. Το υπερηχογράφημα μπορεί να δείξει τον αριθμό, το μέγεθος και τη θέση των ινομυωμάτων.
  3. Μαγνητική Τομογραφία (MRI)
    Η MRI μπορεί να παρέχει λεπτομερέστερη εικόνα των ινομυωμάτων και να βοηθήσει στη διάγνωση των περιπτώσεων που δεν είναι σαφείς με το υπερηχογράφημα.
  4. Υστεροσκόπηση
    Η υστεροσκόπηση είναι μια διαδικασία κατά την οποία ένα λεπτό τηλεσκόπιο (υστεροσκόπιο) με κάμερα εισάγεται στη μήτρα μέσω του τραχήλου. Επιτρέπει την άμεση εξέταση του εσωτερικού της μήτρας και μπορεί να βοηθήσει στην ανίχνευση των υποβλεννογόνιων ινομυωμάτων.
  5. Υστεροσαλπιγγογραφία (HSG)
    Η HSG είναι μια ακτινογραφική εξέταση κατά την οποία εγχύεται σκιαγραφικό υγρό στη μήτρα και τις σάλπιγγες. Αυτή η εξέταση βοηθά στον εντοπισμό ανωμαλιών στην κοιλότητα της μήτρας και στις σάλπιγγες.

Αντιμετώπιση των Ινομυωμάτων

Η θεραπεία των ινομυωμάτων εξαρτάται από τη σοβαρότητα των συμπτωμάτων, το μέγεθος και τη θέση των ινομυωμάτων, καθώς και από τις αναπαραγωγικές επιθυμίες της ασθενούς. Οι κύριες θεραπευτικές επιλογές περιλαμβάνουν:

  1. Παρακολούθηση
    Για τις γυναίκες με μικρά ινομυώματα που δεν προκαλούν σοβαρά συμπτώματα, η παρακολούθηση και η τακτική εξέταση μπορεί να είναι αρκετές. Τα ινομυώματα που δεν αναπτύσσονται ή δεν προκαλούν προβλήματα μπορεί να μην απαιτούν άμεση θεραπεία.
  2. Φαρμακευτική θεραπεία
    Διάφορα φάρμακα μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την ανακούφιση των συμπτωμάτων και τη συρρίκνωση των ινομυωμάτων:
    • Μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα (NSAIDs): Μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την ανακούφιση του πόνου και της φλεγμονής.
    • Ορμονικές θεραπείες: Τα αντισυλληπτικά δισκία, οι αγωνιστές της γοναδοτροπίνης (GnRH) και τα ενδομήτρια σπειράματα (IUD) με προγεστερόνη μπορούν να βοηθήσουν στη ρύθμιση των εμμηνορρυσιακών κύκλων και στη μείωση της αιμορραγίας.
    • Ανταγωνιστές της προγεστερόνης: Φάρμακα όπως η μιφεπριστόνη μπορούν να βοηθήσουν στη συρρίκνωση των ινομυωμάτων και στη μείωση των συμπτωμάτων.
  3. Μη χειρουργικές θεραπείες
    • Εμβολισμός των ινομυωμάτων της μήτρας (UAE): Η διαδικασία αυτή περιλαμβάνει την έγχυση μικροσφαιριδίων στις αρτηρίες που τροφοδοτούν τα ινομυώματα, προκαλώντας την απόφραξη της παροχής αίματος και τη συρρίκνωση των ινομυωμάτων.
    • Εστιασμένη υπερηχογραφική θερμοκαταστροφή (FUS): Χρησιμοποιεί εστιασμένη υπερηχητική ενέργεια για να θερμάνει και να καταστρέψει τα ινομυώματα χωρίς να απαιτείται χειρουργική επέμβαση.
  4. Χειρουργική θεραπεία
    Η χειρουργική επέμβαση μπορεί να είναι απαραίτητη για την αφαίρεση των ινομυωμάτων σε περιπτώσεις που τα συμπτώματα είναι σοβαρά ή δεν ανταποκρίνονται σε άλλες θεραπείες. Οι κύριες χειρουργικές μέθοδοι περιλαμβάνουν:
    • Μυομεκτομή: Αφαίρεση των ινομυωμάτων από τη μήτρα. Η μυομεκτομή μπορεί να γίνει μέσω λαπαροσκόπησης, υστεροσκόπησης ή ανοιχτής χειρουργικής επέμβασης. Είναι η προτιμώμενη επιλογή για γυναίκες που επιθυμούν να διατηρήσουν τη γονιμότητά τους.
    • Υστερεκτομή: Αφαίρεση της μήτρας. Είναι η πλέον ριζική λύση και χρησιμοποιείται σε περιπτώσεις που άλλα θεραπείες δεν είναι αποτελεσματικές ή αν τα ινομυώματα είναι πολύ μεγάλα. Η υστερεκτομή τερματίζει τη γονιμότητα της γυναίκας.

Ινομυώματα και υπογονιμότητα

Τα ινομυώματα μπορούν να επηρεάσουν τη γονιμότητα με διάφορους τρόπους:

  • Ενδομήτρια υποδεκτικότητα: Τα υποβλεννογόνια ινομυώματα μπορούν να παραμορφώσουν την κοιλότητα της μήτρας, να μην επιτρέπουν τη σωστή προετοιμασία του ενδομητρίου και να εμποδίσουν την εμφύτευση του εμβρύου.
  • Αποβολές: Τα ινομυώματα μπορεί να αυξήσουν τον κίνδυνο αποβολών λόγω της παρεμβολής τους στην κανονική ανάπτυξη του πλακούντα και του εμβρύου.
  • Συχνότητα σεξουαλικών επαφών: Τα ινομυώματα μπορεί να οδηγήσουν σε μείωση της συχνότητας σεξουαλικών επαφών λόγω πόνου ή των παρατεταμένων και βαριών περιόδων (μηνομητρορραγιών).
  • Εμπόδιο στην ένωση σπέρματος και ωαρίου: Τα ινομυώματα που βρίσκονται κοντά στις σάλπιγγες μπορεί να τις παραμορφώσουν ή να τις αποφράξουν και να εμποδίσουν τη συνάντηση του σπέρματος και του ωαρίου.

 Υποβοηθούμενη αναπαραγωγή και ινομυώματα

Η υποβοηθούμενη αναπαραγωγή μπορεί να είναι απαραίτητη για τις γυναίκες με ινομυώματα που αντιμετωπίζουν δυσκολίες στη σύλληψη. Οι κύριες μέθοδοι περιλαμβάνουν:

Συμπεράσματα

Τα ινομυώματα είναι μια κοινή και συχνά αντιμετωπίσιμη πάθηση που μπορεί να επηρεάσει τη γονιμότητα και την ποιότητα ζωής των γυναικών. Με τη σωστή διάγνωση και θεραπεία, πολλές γυναίκες μπορούν να διαχειριστούν τα συμπτώματα και να επιτύχουν εγκυμοσύνη. Η κατανόηση των επιλογών θεραπείας και η αναζήτηση εξειδικευμένης ιατρικής φροντίδας είναι ζωτικής σημασίας για την αντιμετώπιση των ινομυωμάτων και την επίτευξη του ονείρου της απόκτησης οικογένειας.

Αν αντιμετωπίζετε συμπτώματα που μπορεί να σχετίζονται με ινομυώματα ή δυσκολίες στη σύλληψη, μπορείτε να επικοινωνήσετε με τον Δρα Χρήστο Βενέτη, ώστε να συζητήσετε το πρόβλημα σας, να ξεκινήσετε τη διερεύνηση και να βρείτε την κατάλληλη θεραπεία για εσάς.